Wzgórze Szubieniczne

Polecamy to miejsce wszystkim wielbicielom horrorów. Najlepszy czas; późno w nocy z zasłoniętymj księżycem. Bo nie ma lepszego czasu na odwiedziny na Wzgórze Szubieniczne.

Nazwa owego wzgórza wywodzi się z czasów średniowiecznych. Stała tam bowiem szubienica, na której wieszano przestepców.

Tuz za rogatkami Reszla, przy drodze do Korsz stoi krzyż. Stoi dokładnie w miejscu, gdzie w 1811 roku spalono ostatnia w Europie "czarownicę".

Nazywała się Barbara Zdunk. Miała czworo dzieci i 18 lat młodszego od siebie kochanka. Barbara nie pogodziła się z jego odejściem. Nachodziła go, głośno krzyczała.

Kiedy w miejscu gdzie mieszkał ktoś podłożył ogień reszelscy mieszczanie nie mieli problemu z wskazaniem winnej. Barbarę osadzono w wieży reszelskiego zamku. Sprawa byłapoważna, bo ogień strawił większość Reszla.

Miejski sąd w Reszlu skazał ją za czary na śmierć przez spalenie na stosie. Akta sprawy przeszły przez wszystkie instancje pruskiego sądownictwa. Trafiły nawet do króla Prus Fryderyka Wilhelma III. Wyrok utrzymano w mocy.

21 sierpnia 1811 roku skutą łańcuchami Barbarę Zdunk załadowano na wóz i wywieziono na Wzgórze Szubieniczne pod Reszlem.

Sprowadzony z Lidzbarka Warmińskiego kat najpierw ją udusił, a potem podpalił stos.

200 lat później Barbara Zdunk i minister Elżbieta Radziszewska (pełnomocnik rządu ds. równego traktowania> stały się gwiazdami mediów. Władze Reszla przygotowały inscenizację tamtych wydarzeń. Pani minister w ranmach poprawności politycznej uznała, że inscenizacja przeczy równości kobiet i mężczyzn i umacnia antykobiece stereotypy.

Inscenizacja jednak odbyła się. Jednak nie na Szubienicznym Wzgórzu, ale w samym Reszlu.